جغدِ شب زنده دار یا خروسِ سحرخیز

آیا سحرخیز بودن مزایا محسوب می‌شود؟

همه شما با عبارت «سحرخیز باش تا کامروا شوی» آشنایی دارید اما آیا واقعا افراد سحرخیز مزیتی نسبت به جغدهای شب زنده دار دارند؟

آیا یکی از این دو گروه از دیگری موفق‌تر یا باهوش‌تر هستند؟

حقیقت این است که نقش ما در تمایلات خواب بسیار کم است.

این موضوع تقریبا به صورت کامل توسط ژنتیک ما تعیین می‌شود.

 احتمالا اگر شما تمایل بیشتری به شب بیداری دارید این را از اجداد خود که شب‌ها بیدار بوده‌اند به ارث برده‌اید.

از نظر تکاملی داشتن ریتم‌های متفاوت خوابیدن، مزیت مهمی محسوب می‌شود.

زیرا اجداد ما در گذشته برای محافظت از خود باید همواره بیدار می‌ماندند.

اینکه بعضی افراد به راحتی صبح زود بلند می‌شوند و برخی تمایل بیشتری به بیدار ماندن تا دیر وقت داشتند از نظر تکاملی خوب به نظر می‌آید.

به جای اینکه همه تمایل داشته باشند همزمان بخوابند، بعضی افراد تمایل دارند شب‌ها تا دیر وقت بیدار بمانند

در مقابل بعضی صبح‌ها زود بیدار می‌شوند تا وقتی بقیه خواب هستند زودتر از خطرها آگاه شوند.

این در حالیست که در جامعه مدرن امروز بیشتر فعالیت‌های اجتماعی بین ساعت 9 صبح تا 5 بعدازظهر اتفاق می‌افتد بنابراین شاید جغدهای شب زنده دار از این نظر کمی بدشانسی آورده‌اند.

 پرواز زدگی اجتماعی (Social jet lag)

محققان گاهی از عبارت «social jet lag» برای توضیح کمبود خوابی که این گروه تجربه می‌کنند استفاده می‌کنند. این افراد هر روز احساس می‌کنند در یک منطقه زمانی دیگر زندگی می‌کنند.

کمبود خواب مزمن، می‌تواند اثرات مستقیمی بر عملکرد مغز داشته باشد.

عجیب نیست بیان کنیم مطالعات متعددی گزارش شده‌اند که نشان می‌دهد، دانشجویان شب‌زنده‌دار به طور میانگین نمرات پایین‌تری کسب می‌کنند.

مزیت‌های افراد سحرخیز

• تمایل به بروز خصوصیات مثبت اجتماعی مانند فعال و خوش‌بین بودن دارند.
• کمتر مستعد ابتلا به افسردگی، اعتیاد به نیکوتین، الکل و مواد غذایی هستند.

این ویژگی‌ها را به طور فیزیکی، می‌توان در ساختار مغز افراد مشاهده کرد. به طور مشخص این تفاوت‌ها در ماده سفید مغز که در ارتباطاتات نورونی نقش دارد دیده می‌شود.

افراد شب زنده دار به طور معناداری مقدار ماده سفید کم‌تری در مغز خود دارند.

در نتیجه مسیر‌های کم‌تری برای نقل و انتقال هورمون‌های ایجاد کننده احساسات مثبت مثل سروتونین و دوپامین دارند.

اما همه چیز هم برای شب زنده دارها بد نیست.

مزیت‌های افراد شب‌زنده‌دار

• خلاق‌تر هستند.
• مهارت‌های شناختی بالاتری نسبت به سایرین دارند.
• این افراد توانایی ریسک‌پذیری بالاتری دارند که عامل خطر است.

کم‌تر بودن ماده سفید در مغز این افراد باعث افزایش سطح هورمون کورتیزول می‌شود.

این «هورمون استرس» بدن شما را برای مواجهه با تهدید فوری آماده می‌کند. که باعث ریسک‌پذیرتر بودن این افراد می‌گردد.

مطالعات نشان داده‌اند که این رفتار می‌تواند به فرصت‌ها و سود مالی بیشتر منجر شود.

افراد صبحگاهی دقیقا پس از بیدار شدن از خواب، بسیار پر انرژی هستند. اما انرژی خود را سریع‌تر از افراد شب‌زنده‌دار از دست می‌دهند.

یک ساعت بعد از بیدار شدن از خواب، هر دو گروه در تست‌های سرعت عکس‌العمل به طور یکسان عمل می‌کنند.

اما پس از 10 ساعت بیدار ماندن، شب‌زنده‌دارها به مراتب عملکرد بهتری نسبت به سحرخیزها دارند.

ساعت بدن از طریق پروتئین‌های متعددی تنظیم می‌شود که این پروتئین‌ها از ژن های مختلفی رمز شده‌اند.

مطالعات نشان داده‌اند که تنها یک تغییر در رمز ژنتیکی نزدیک ژنی به نام per1 می‌تواند 60 دقیقه زمان کار کردن شما را تغییر دهد.

ارتباط ژن per1 و مرگ

ممکن است جالب به نظر برسد اما دانشمندان ارتباطی بین این ژن و زمان مرگ پیدا کرده‌اند.

افراد سحرخیز به احتمال زیاد حدود ساعت 11 صبح و شب‌زنده‌داران قبل از 6 بعد از ظهر می‌میرند.

نوجوانان و شب‌‌زنده‌‌داری

بیشتر نوجوانان تمایل دارند که تا دیر وقت بیدار بمانند. دلیل این موضوع تغیییرات هورمونی طی دوران بلوغ است.

با گذر از دوران بلوغ و ورود به دوران بزرگسالی، ژنتیک افراد، شب‌زنده‌دار بودن یا نبودن آن ها را تعیین می‌کند.

نتیجه

بنابراین، در حالی که بعضی معتقدند سحرخیز باش تا کامروا شوی، شب‌زنده‌دارها ناکام نمی‌مانند و از زندگی عقب نیستند. بلکه آن‌ها فقط از گذر زمان عقب مانده‌اند!

برای داشتن خوابی راحت میتوانید مقاله ۶حرکت یوگا برای خواب راحت را مطالعه کنید.